അനാഥ
എന്‍റെ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ കേവഞ്ചി
കയറിപ്പോകുമ്പോഴും
കടമ്പകള്‍ കടന്നുവന്ന ദുഃഖം
എനിക്ക് കൂട്ടിരിക്കുന്നു .
പറക്കാനാവാത്ത ആകാശത്തില്‍
തനിച്ചായ പക്ഷികുഞ്ഞായി ഞാന്‍
മനസ്സിലെ പ്രണയസങ്കല്‍പം ഒരു
പ്രതിമയെപ്പോലെ മരവിച്ചു
ശബ്ദ കോലാഹലങ്ങള്‍ ക്കിടയില്‍
ഞാന്‍ വീണ്ടും അനാഥ ആയി
സമൂഹം എന്നെ ഭ്രാന്തന്‍ എന്ന് മുദ്രകുത്തി
ഓടയില്‍ കിടന്നു അഴുകിയ എന്‍റെ ജഡം
ദിവസങ്ങള്‍ക്കുശേഷം
ആശുപത്രി മോര്‍ച്ചറിയിലെത്തി
അനാഥ പ്രേതമാകുമ്പോഴും
എന്‍റെ മൌനത്തില്‍
പുതു തലമുറയ്ക്കൊരു
താക്കീതു ണ്ടായിരുന്നു
ദുര്‍ഗ എസ് കുമാര്‍ 9 ബി
No comments:
Post a Comment